İkinci Yeni Neyimiz Olur?

Haydar Ergülen

Muzaffer İlhan Erdost'un İkinci Yeni Yazıları adlı kitabını bir tarafa ayırırsak, İkinci Yeni şiiri ihmal edilmiş bir konudur. Aslında şiir eleştirisinin kendisi ihmal edilmiş bir alandır. Hem dünyada hem de Türkiye'de kendi göbeğini kesen şairler, şiir hakkındaki elle tutulur kitapların yegane yazarlarıdır. T.S. Eliot'ın Denemeler'i, Octavio Paz'ın Yay ve Lir'i, İsmet Özel'in Şiir Okuma Kılavuzu adlı kitabı ilk akla gelen örnekler. Şair Haydar Ergülen'in İkinci Yeni Neyiniz Olur? adlı kitabı bu zincirin yeni bir halkası. İkinci Yeni şairleri Türk edebiyatına toplumcu gerçekçiliğin hakim olduğu bir dönemde dergilerde şiir yayımlamakta zorlandılar hatta yıllarca kitaplarına yayıncı bulamadılar. Haydar Ergülen, İkinci Yeni'nin gövdesinden filizlenen 80' Kuşağı'nın üyesi bir şair olarak, içerden bir bakışla kaynak bir kitaba imza atmış.

Denizler Aslanı

Hasan Erimez

Türk tarihini konu eden romanlarıyla tanıdığımız Hasan Erimez bu kez Rodos Şövalyelerinin ve korsanların cadı kazanına çevirdiği, 16. yüzyıl Akdeniz'inde geçen bir kurguyla karşımıza çıkıyor. Daniel Defoe'nun "Charles Johnson" takma adıyla yazdığı A General History of the Pyrates adlı kitap Batı'daki korsanlar tarihi hakkında yazılmış ve filmlere esin kaynağı olmuş bir çalışmadır. Orhan Koloğlu'nun Türk Korsanları adlı eseri ve Abdullah Ziya Kozanoğlu'nun Türk Korsanları adlı romanı gibi nadir örnekleri olan bir alanda Hasan Erimez, başarılı bir kitapla okurun karşısına çıkıyor. Denizler Aslanı, kendini kaderin dalgalarına bırakmış kahramanların öyküsü.

Monsieur Teste

Paul Valéry

Çeviri: Ahmet Hamdi Tanpınar

Ahmet Hamdi Tanpınar'ın şiirde en çok etkilendiği kişi, Fransız sembolist şairi Paul Valéry'dir. Tanpınar, "düşüncesi beni en çok saranlardan biri" dediği Valéry'nin ahenk fikrinden kendi şiirinde derinden etkilenmiştir. Ahmet Hamdi Tanpınar 1926 yılında Paul Valéry'ye ait Monsieur Teste adlı kitabı bir gecede okumuş ve o kadar etkilenmiştir ki çevirmeye karar vermiştir. Tanpınar'ın yaptığı çeviriden parçalar yıllarca dergi sayfalarında ya da şairin notları arasında kaldı. Sakine Korkmaz'ın sunuş yazısından anladığımız kadarıyla bir ekip çalışması sonucunda bu parçalar sonunda bir araya getirildi ve Tanpınar'ın çevirisi kitap olarak okurla buluştu. Sakine Korkmaz, Valéry'nin ölene kadar bu kitabı yazmaya devam ettiğini, Tanpınar'ın da ölene kadar bu kitabı çevirmeye devam ettiğini yazıyor.